Beeldcolumn
Deze foto werd genomen op een studiereis naar Tunesië in de jaren zestig van de vorige eeuw. Het spel van de rasters, zon en bollenpatronen heeft een betoverend effect. Het is niet de sfeer van een Tunesische kustplaats die hier het geziene domineert maar de vervreemding van de moderne tijd, waarin dergelijke strandgebouwen kunnen bestaan en worden vastgelegd op een foto.
Een realistische schilder zou zo’n illusoir spel van licht en schaduw waarschijnlijk nooit zo gedurfd hebben vastgelegd; hij of zij zou het werkelijk geziene als te irreëel hebben beschouwd, terwijl een fotograaf gewoon klikt.
Tal van associaties roept het beeld op. Zijn we hier bij een conferentie van fans van een Spider-Man-achtige superheld? Hebben de strandgangers een patroon op de rug van een bordspel? Zijn de aanwezigen mensen die alles in zwart-wit zien, in een wisselwerking van contrasten? Lijden zij aan een vreemde ziekte, een rasterpest? Wie fantaseert er niet bij het zien van een dergelijke foto, die toont dat we niet in een onttoverde wereld leven, maar in een werkelijkheid te bizar voor woorden, een werkelijkheid die steeds vreemder wordt.
(foto Toon Rieter)
