Search

Interview AndREVANbuuren

Uitstoot

U ben schilder. Hoe zou u uw stijl typeren?

Mijn stijl laat zich moeilijk onder één noemer vangen, surrealisme is tot nu toe de beste term die ik er voor kan bedenken. Misschien wat kort door de bocht maar dan begrijpt iedereen in welke hoek ze me kunnen vinden en hoef ik doorgaans niets meer uit te leggen.

Kunnen schilderijen een verhaal vertellen?

Ik ben geen historieschilder in de 17e eeuwse zin van het woord die tracht een mythologisch of bijbels verhaal zo helder en ondubbelzinnig mogelijk over het voetlicht te brengen. Ik maak schilderijen die op eigen benen moeten kunnen staan, die niet méér voorstellen dan wat je ziet. Ik vind het niet nodig om er nog een verklarende dan wel stichtelijke tekst aan toe te voegen waarin de beschouwer wordt onderwezen hoe hij moet kijken en waar hij nu eigenlijk naar kijkt. Dat moet hij zelf maar uitmaken.

Ik beleef er veel plezier aan die schilderijen te maken. Ik beschik over een vrij actieve fantasie die ik graag de vrije loop laat, en waar al die figuren en toestanden die op mijn panelen belanden vandaan komen of wat ze voorstellen is me zelf ook vaak een raadsel.

Een opmerkelijk debuut

U maakt ook strips. Wat kunt u kwijt in strips dat u niet kwijt kunt in schilderijen?

Ik kan in mijn schilderijen doorgaans alles kwijt wat er in me op komt, maar soms wil het penseel niet wat ik wil en dan is strips tekenen een zinnige manier om even met iets anders bezig te zijn. Mijn strips en cartoons borrelen op uit dezelfde bron als mijn schilderijen, en hoewel ik probeer voor mijn cartoons en strips degelijke grappen of scenario’s te bedenken ontsporen ze niet zelden in een onnavolgbare chaos waar ik ook zelf - met veel genoegen - in verdwaal. Het ligt dus meestal niet aan de lezer als hij er niks (meer) van begrijpt.

Ik heb een mateloze bewondering voor de vaardigheid en het geduld van striptekenaars maar de gedachte dat ik bij plaatje één al weet hoe plaatje 343 er uit moet gaan zien is me al te benauwend. Na een paar dagen de striptekenaar of cartoonist uithangen keer ik vanzelf weer terug achter mijn ezel, daar voel ik me toch het meest op mijn gemak.

Welke kunstenaars inspireren u?

Er zijn eindeloos veel kunstschilders die op mijn bewondering kunnen rekenen. Ik ben een groot liefhebber van kunstenaars die werkelijk kunnen tekenen en het (schilder)ambacht tot in de finesses beheersen. Ik laat me zonder gêne door hen inspireren. De belangrijkste: Jheronimus Bosch, A.C. Willink, Dali, Johfra, Melle, Jan Steen, Jacob Jordaens, P.P. Rubens, Frans en Willem van Mieris, Adriaen van der Werff, Godfried Schalken. Maar ook schilders uit de romantiek als Cornelis Kruseman, Andreas Schelfhout, B.C. Koekkoek, Cornelis Springer en hun kornuiten. Wat striptekenaars en cartoonisten betreft ben ik een bewonderaar van grootheden als Robert Crumb, Harold Foster, Victor Hubinon, Don Lawrence, Hermann, Giraud, Hans Kresse, Jacovitti, Peter van Straaten enz.

Kunt u vertellen hoe u te werk gaat bij het maken van een schilderij?

Een schilderij begint vanzelfsprekend met een idee. Meestal valt me al tekenend iets te binnen - ik teken vrijwel iedere dag, probeer een vormprobleem dat zich tijdens het schilderen manifesteert op te lossen of werk vrij gedachteloos wat vage ideeën uit - soms ook blader ik een van mijn schetsboeken door en zie ineens iets dat het als schilderij niet gek zou doen. Ben ik er van overtuigd dat een idee de moeite waard is breng ik met gebrande omber, de ene keer in olieverf de andere keer in acrylverf, het uitverkoren idee op doek of paneel over. Dan werk ik - me concentrerend op de vorm - het geheel verder uit tot een soms monochrome, soms summier gekleurde onderschildering. Ben ik daar eenmaal tevreden over, wat lang kan duren, er kan altijd wel iets veranderd of verbeterd worden, schakel ik over op kleur en werk het schilderij verder af met olieverf. Ik werk afwisselend aan vier/vijf schilderijen tegelijk en tussen de aanvang en de voltooiing van een wat groter schilderij zit al gauw een jaar.