Search

Recensie over 'de orde'

Dikdoenerij

Toen ik op de Facebookpagina van een collega recensent een post over deze strip las, vreesde ik het ergste en hoopte ik op het beste. (Hallo Wouter!) Die hoop was echter tevergeefs.

Op de achterkaft staat wat info te blinken die nochtans veel lijkt te beloven. ‘Tannhauser’ is het eerste deel van een reeks, sorry een ‘epos’, in vier delen. Een bewerking van de gelijknamige bestseller van Tim Willocks. (Handen omhoog wie al van deze ‘bestseller’ gehoord heeft.)

Scenarist Benjamin Legrand had blijkbaar geen zin om echt veel werk te verrichten en neemt ogenschijnlijk grote lappen tekst uit de brontekst over. Op zich niet zo heel veel op tegen moesten deze lappen tekst niet oersaai zijn. Ze gaan even hard vooruit als een negentigjarige slak met artrose en staan bol staan van nietszeggende bullshit die vermoedelijk poëtisch of filosofisch bedoeld is.

Wat dacht u bijvoorbeeld van: “Maar het lot in tijden van chaos is nu eenmaal onvoorspelbaar.” Ja? Is dat waar jongen? In rustige tijden is het lot extreem voorspelbaar dan? “Chaos is van alle tijden. Oorlog ook. En die brengt monsters voort...”. Amai zeg. Komt dat tegen.

Eerlijk? Ik heb het opgegeven na een pagina of 5. De tekeningen waren op het eerste zicht nog aantrekkelijk, maar bij nadere inspectie zijn die ook niet helemaal overtuigend. Luc ‘The Killer’ Jacomon is nochtans geen prutser, maar misschien had hij niet veel tijd? Lelijk is het allemaal niet, en de kleuren en de veelvuldige computereffecten verbergen veel onvolkomenheden. Helaas is dat een beetje zoals die man/vrouw, die je dronken mee naar huis neemt en de dag nadien zonder make-up, dronken roes of duister cafélicht mag aanschouwen.

Wegblijven van deze strip.