Search
Gedicht Hannie Rouweler

22 : 22
We zijn weer samen op dit late uur de stem weerklinkt in een lange adem. Je bent naast mij in de deuropening naar de kamer.
Muziek staat aan om 22 : 22 en wat gedeeld wordt vermenigvuldig ik met herinneringen aan jou. Het bed ligt achter mij verscholen opgemaakt in taal.
Spreken en zwijgen vallen samen om 22 : 22 we zijn gelijk aan elkaar, misschien dat jij mij leest als ik vergeet dat ik bestond. Ik herhaal jou in gebaren, het gesprek, een late wandeling, de tuin.
Hannie Rouweler